[Review]Mario&Sonic at the olympic games! (Nds)

Een klein decennia terug stonden de twee game-iconen nog bekend als elkaars grootste rivalen. Nu zitten ze samen in een game die geheel in het teken staat van de Olympische Spelen. De Wii-versie werd gematigd ontvangen. Zal de Nintendo DS-versie van deze game wel hoge ogen gooien?

Mario & Sonic op de Olympische Spelen (MSOS) is een aardig gevarieerd spel. Zo zitten er dertien minigames in het spel die allemaal gebaseerd zijn op een Olympische onderdeel. De minigames gaan van hardlopen in verschillende varianten tot schoonspringen en wielrennen. De games zijn allemaal behoorlijk verschillend van elkaar en bieden allemaal een verschillende benaderingen. Dit weerklinkt zowel in de besturing als in het uiterlijk van de spelletjes. Zo is het bij honderd meter sprinten belangrijk dat je zo snel mogelijk heen en weer wrijft over het scherm terwijl het bij de lange afstanden belangrijker is om een constant ritme vast te houden. Daarnaast is elk spelletje ook wel aardig leuk om te doen. Toch is dertien minigames wel een beetje weinig voor een volledige game. De lengte wordt dan nog wel een beetje verlengd door de verschillende uitdagingen en kampioenschappen die je moet behalen op elk onderdeel, maar dit kan het mankement van het geringe aantal niet wegcijferen.

Online
Een aardige optie in dit spel is het feit dat je je tijden kan doorgeven door middel van WFC. SEGA heeft namelijk online een hele ranglijst staan en dus elke keer wanneer jij je PR verbreekt kan je opzoeken hoeveelste je staat ten opzichte van de hele wereld. Dit is echt een hele vette functie, want aangezien iedere speler aan het begin van de game zijn nationale vlag moet kiezen, zit er een echt landenstrijd in de game. Dit recordsysteem drijft je tot het uiterste om je eigen records te verbeteren en zorgt ervoor dat je de game niet zomaar even weglegt. Naast dit hele onlinesysteem is het ook mogelijk om met vier personen tegelijk de game online te spelen. Dit vond ik dan weer saai, aangezien je elkaars game niet echt beinvloed. Wanneer jij je honderd meter hardlopen sneller of langzamer loopt beinvloedt dit niet het spel van de ander. Het enige effect is dat je de lat hoger of lager legt om te winnen.

Voordelig?
In dit spel kan je spelen met zestien verschillende personages uit de Sonic-franchise en de Mario-franchise. Het laat zich natuurlijk al raden wie deze karakters allemaal zijn. Het lastige is dat het niet zoveel zin heeft om je favoriete karakter te kiezen, want de karakters hebben allemaal andere eigenschappen. Zo is Sonic de meest aangename kandidaat om mee te springen en doen Bowser en Knuckles het goed bij het speerwerpen. Aan de ene kant is die variatie fris en leuk, maar aan de andere kant ben je eigenlijk verplicht om het voordeligste personage te kiezen, want anders ben je eigenlijk meteen gedoemd om de wedstrijd te verliezen.

Touch Screen Killer
Door het constante gewrijf en gekras op je touch screen gaat je schermpje er niet beter uit zien. Dit is een van de games die je touch screen dermate verneukt en je moet jezelf afvragen of een dit spel dat wel waard is. Beschermfolie op je onderste scherm is dus zeker een aanrader. Daarnaast is het touch screen gebruik een vervanging van het eindeloze button-bashen dat we kennen van klassiekers als Track and Field. Deze gameplay is gewoonweg vervelend en het touch screen is een aardige variatie op deze besturing. Zo werkt de besturing vooral erg goed bij het speerwerpen. Je moet hierbij namelijk op het laatste moment bij het werpen een diagonale lijn op het scherm zetten. Hoe dicht deze bij de 45 graden zit, hoe verder de speer uiteindelijk in het veld terecht komt. Dit vereist enige precisie en is een veel leukere variatie op het knopjes drukken.

In MSOS is het mogelijk om naast die dertien minigames nog een vijftal spelletjes te spelen. Deze zijn vergelijkbaar met de extra minigames uit Super Mario 64 DS en New Super Mario Bros. Veel stellen de games dus ook niet voor, want je kan ze enkel op vijf verschillende niveaus spelen. Ook is het niet mogelijk om de games met meerdere spelers te spelen en dat extraatje had ik nou juist graag willen zien. Je raast dus redelijk snel door de games heen. Deze minigames bestaan uit een aangekleed memoryspelletje, een ritmespelletje, een spelletje waar je het juiste karakter dat op de lopende band verschijnt in het juiste vak moet plaatsen en nog een tweetal games. Verder is het mogelijk om je medailles en prestaties te bekijken en voor je het weet heb je alles gezien.

Conclusie
Mario & Sonic op de Olympische Spelen is niet een hele uitgebreide game en kan niet echt heel lang boeien. Wel is het gebruik van wereldwijde ranglijsten erg tof en verlengd dat de speelduur aanzienlijk. Verder is het een prima game die op een aantal vlakken een beetje tekortschiet en daardoor net boven de middelmaat uitkomt. Hopelijk zien we Mario en Sonic de volgende keer in een beter optreden.

Positief

-Mario en Sonic in 1 game!
-Blijft leuk om vaker te spelen!
-Online modus
-Veel te doen


Negatief

-Een ''been there done that'' gevoel
-Zonder beschermfolie beschadigd hij je scherm!

Graphics

70%

Gameplay

75%

Geluid

65%

Concept

60%



Totaal: 6.7/10

__________________

Saai en Touch Screen-verneukend, zo kan je dit spel idd het best beschrijven. Mooi artikel, echt leuk geschreven.

__________________

__________________

Mooi geschreven, had ik wel van je verwacht nadat je jezelf voorgesteld had... Keep up the good work!

__________________

__________________