[Recensie] Avatar: De Brandende Aarde

Iedereen die wel eens naar Nickelodeon kijkt heeft het al wel een keer gezien: Avatar: The last Airbender. In Avatar: The last Airbender ontmoeten wij Aang. Een jongen met pijlen op zijn gezicht. Verder heeft Aang nog een speciale kracht! Hij kan namelijk wind sturen. Dit is nog niet alles. Met een leraar en een hoop motivatie lukt het hem misschien wel om alle elementen te sturen en de vuurheer te verslaan. Dit is jouw taak in Avatar: De Brandende Aarde!

Avatar: De Brandende Aarde is alweer het tweede deel uit deze serie, die al bijna op elke platform is uitgekomen. In De Brandende Aarde hebben we het eerste avontuur al helemaal gehad en gaan we alle avonturen van het tweede seizoen zelf mee maken. Denk hierbij dat je de hoogtepunten zelf moet benaderen en alle vijanden zelf moet verslaan. De vuurnatie is niet het grootste probleem in deze game. De Brandende Aarde (zoals de titel al zegt) gaat meer over het aardesturen. In dit deel speel je niet alleen met Aang, Katara en Soka. We vinden in dit deel namelijk de Blinde Bandiet, wiens taak het is om Aang aarde sturen te leren (in de serie). In het spel is het een speelbare karakters die harde rotsblokken op een vijand af kan sturen.

De Brandende Aarde ziet er grafisch wel aardig uit. Het verschil tussen achtergrond en de personages waarmee jij speelt is in mijn ogen te groot. De achtergrond is heel erg mooi afgewerkt. In het riool stroomt het water keurig mee, in een vuur tempel zie je het vuur goed mee gaan. Helaas zijn de personages waarmee jij het spel doorloopt, sprint en vecht lelijk afgewerkt en zijn te pixelig, wat het geheel wat minder aantrekkelijk maakt.

Qua gameplay is De Brandende Aarde een pareltje. De gevechten werken (in tegenstelling tot het eerste deel) heel erg goed, het lopen werkt fijn, het zoeken naar het volgende stukje uit het spel werkt ook leuk en het geheel voelt gewoon goed aan. Echter zijn er wel twee nadelen, wat ook de oorzaak zal zijn van het iets wat lage punt die ik het spel geef. Het spel is alleereerst veel te makkelijk. Je hoeft namelijk geen moeite te doen om verder te komen of een vijand te verslaan. Als je in een gevecht bent met een eindbaas, heb je niet het gevoel dat je in een moeilijk gevecht zit. Enkele potions zullen je wel helpen, maar echt veel heb je er niet nodig.Ten tweede is het spel veel te kort. Als je het spel gewoon op je gemak doorspeelt, haalt het de tien uur niet, wat erg zonde is. Want op zich is het spel een erg goede game.

Toen ik in de winkel het spel zag liggen en achterop keek, zag ik dat je ook kon vuursturen in dit spel. Dit is iets wat ik erg graag zou willen doen, omdat ik dit niet heb kunnen doen in het eerste deel. Met veel plezier speelde ik dit spel tot aan het einde. Op een gegeven moment moest ik met Zuko en zijn oom samen op een raar beest voor de vuurnatie vliegen. Wat moest ik doen? Juist, ik moest dus wat struikjes plat branden om zo mijn weg tot het einde te volgen. Geweldig, is het niet? Verder stond er nog op de boxart dat je kon vliegen met Appa. Net zoals het aspect dat ik hierboven besprak, is dit ook alleen maar een minigame die je slechts één keer kan spelen.


Aangezien Avatar: De Bradende aarde zo'n kort spel is, is deze review ook al snel aan zijn einde. Het spel is vermakelijk en grafisch ook wel in orde. Verder is het spel veel te kort en veel te makkelijk, wat het te saai maakt en je het al snel in de kast legt. Als je een fan van deze serie bent, is dit zeker een aanrader.

6,5

__________________