Sprookjes. Een kort woord, maar toch ook weer even lang als de Mendocino boom of toch nog langer? Dat ene woord, sprookjes, is de oorzaak dat die enge gemene wolf zijn honger kon stillen door een onschuldig meisje op te eten. Het woord heeft nog zoveel meer op zijn geweten, tientallen werelden die oneindig doorlopen tot zelfs het donkerste puntje van de wereld. Misschien, heel misschien is hij ook wel de schuldige van dat grote kasteel, waar ieder mens bang voor is. Als dat het geval is, heeft Ico veel recht om te klagen tegen het korte woord. Jazeker, hij, dat kleine jongetje met een naam van drie letters, is de dupe van dat grote kasteel.
Niet alleen van het kasteel. Nee, dat woord heeft Ico zoveel meer aangedaan. Hij heeft Ico anders gemaakt dan anderen, door hem twee hoorns te geven. Misschien dacht het Sprookje dat de burgers in het dorpje van Ico het niets zou uitmaken. Nou dan kent hij de mens nog niets. Als twaalfjarige wordt Ico dan ook verbannen uit het dorp en meegenomen naar het eerder genoemde leegstaande kasteel om daar opgesloten te worden. Zijn lot? Een langzame hongerige dood onder het genot van de geur van muffige muren. Waarom? Jongetjes met hoorns brengen nou eenmaal onheil met zich mee. Gelukkig heeft Moeder Natuur medelijden met het kleine jongetje en creëert zij een aardbeving waardoor Ico kan ontsnappen uit zijn cel.
Prachtige beelden en sprookjesachtige mu...de screenshots?
Hiermee is het probleem natuurlijk nog niet opgelost. De taak is dan ook aan jou, om Ico uit het kasteel te loodsen. Dit klinkt makkelijker dan het is, want het kasteel is groot en kent vele geheimen die moeten worden opgelost, voordat Ico weer vrij is. Eén van deze geheimen is het lange, tengere meisje Yorda, die ook een gevangene is. Natuurlijk wordt Yorda bevrijd door onze kleine held, door middel van zijn soepel en lenige lichaam. Helaas kom je er al snel achter, dat Yorda een vreemde taal spreekt en dat communiceren erg moeilijk wordt. Ondanks dat er niet gepraat kan worden, groeit er iets tussen Ico en Yorda. Vriendschap.
Jouw nieuwe taak is dan ook om Yorda mee te nemen. Dit levert twee nieuwe problemen op. Yorda is niet erg lenig en daardoor moet de speler vaak een andere route voor het meisje vinden, dan die jij neemt. Ten tweede sinds jij Yorda onder jouw hoede neemt, zitten er donkere schaduwen achter je aan, die Yorda proberen te ontvoeren door haar een zwart gat in te sleuren. Gelukkig kan zij enige tijd in het zwarte gat ronddobberen voordat ze helemaal verdwijnt, het is dan ook mogelijk om haar er weer uit te sleuren. Hiermee verdwijnen de schaduwen natuurlijk niet, die kunnen verslagen worden door met een houten stok, als een echte zwaardvechter hen aan te vallen. Het vechten bevat niet echt diepgang, maar is meer een leuke afwisseling tussen het klimmen, klauteren en puzzelen door.
Laten wij eens dieper op die drie laatste werkwoorden ingaan. Deze staan meestal in verband met elkaar. Er moet namelijk vaak geklauterd worden om een puzzel op te lossen. De puzzels zijn dan ook vaak vrij lang, doordat er meerdere handelingen moeten worden uitgevoerd, voordat de oplossing is bereikt. Deze handelingen bestaan vaak uit een hendel overhalen, zodat er weer iets verandert in de omgeving. Om bij deze hendel te komen, moet er vaak eerst geklommen worden, soms moet er voor gekozen worden om Yorda achter te laten, doordat zij niet verder kan. Misschien niet de leukste keuze, maar wat moet dat moet. Laat haar echter niet te lang achter, want de donkere schaduwen weten haar te vinden. Eenmaal bij de hendel aangekomen en overgehaald, kan het zijn dat er een brug naar beneden valt waar Yorda langs kan, zodat ze weer bij elkaar zijn en samen naar een ander gedeelte van het kasteel kunnen.
Of kan een screenshot jou ook betoveren?
Dit nieuwe gedeelte kan er wel eens een stuk anders uitzien dan het vorige gedeelte waar de speler net een puzzel heeft opgelost. Misschien was dat nog wel een donkere vierkante ruimte, waar sfeervolle lichten branden, maar waar de donkere stilte overheerst. In dit nieuwe gebied, staan Ico en Yorda misschien wel genietend in de felle zon kijkend naar een prachtige oude molen, die omringd is door een klein meertje, terwijl de wind door hun haren suist en de golfen van de zee op de achtergrond klotsen. Een prachtige unieke sfeer levert dit op, die stiekem niet te beschrijven is met een paar woorden. Dit alles draagt niet alleen bij aan de sfeer, het geeft je een trots gevoel. Jij bent hier alleen gekomen. Nee, samen zijn wij hier gekomen. Yorda zou hier niet zonder jou kunnen kommen, maar jij zou hier ook niet zonder Yorda kunnen komen.
Zonder Yorda zal je namelijk niet uit dit kasteel kunnen komen, zij is de sleutel tot sommige deuren. Alleen met haar mysterieuze krachten kunnen Ico en Yorda verder komen in het spel. Er steekt namelijk meer achter het meisje dan dat je op het eerste gezicht zou vermoeden Zij is anders. Jij bent anders. Samen zijn jullie een team, een team dat ervarener wordt. Yorda groeit namelijk, in het begin weet ze niet goed wat ze moet doen, maar naarmate het spel vordert zal ze minder gaan zwerven en hoeft Ico haar minder vaak op hoge obstakels te tillen. Toch kan ze nog koppig zijn en wil ze soms iets niet doen, als je haar al voor de derde keer roept om een kleine sprong te maken en ze wil nog niet, dan kan dat zeer irritant overkomen.
Ga als een echt team te werk om samen ui...steel te komen.
Als ze wel de sprong maakt, is dat ook gelijk een mooie sprong. Het ziet er namelijk erg vloeiend uit, dit geldt niet alleen voor de sprong van Yorda, maar voor alle lenige ondernemingen die Yorda en Ico in de game doen. Daarbij zijn de omgevingen niet alleen sfeervol, maar zien ze er ook nog erg goed uit. Met heerlijke lichteffecten en prachtig water behoort ICO tot één van de mooiste PS2 games. Hier houdt het niet mee op, want de game kent een indrukwekkende drawing distance. Het mooie aan deze draw distance is, dat alles wat je ziet in de verte wat bij het kasteel hoort, zul je waarschijnlijk nog eens bezoeken. Zie je in de ondergrond allemaal ronde draaiende platformen? Grote kans dat jij daar nog eens overheen zult lopen.
Helaas komt er aan elk avontuur een einde en dat is bij ICO verrassend snel. In ongeveer zes uur zonder al te lange vertragingen is het mogelijk om het einde te zien. Gelukkig zijn deze zes uur een onvergetelijke ervaring. Met prachtige muziek, heerlijke graphics, soepel lopende gameplay en een magistrale sfeer is Ico het toppunt van het spreekwoord 'Kort maar krachtig'. Nee, Ico is meer dan dat, het is een sprookje!
Photoshop versie
95
Dit bericht is 2 keer gewijzigd, het is laatst gewijzigd door Folkert op 25-08-2009 om 16:29.
|
