Eigenlijk kan ik meteen al vertellen dat Stoked niet zo'n goede game is. Erg jammer, want het aanbod aan goede snowboardtitels is erg schaars. Zodra je het spel opstart, begin je met een tutorial die alleen maar als irritant kan worden omschreven. Duitse snowboardinstructeur Wolle doet voor wat je moet doen, waarna je in het diepe gegooid wordt en eigenlijk niet goed weet wat je moet doen. Doe je het fout, dan word je uitgelachen door de snowboardinstructeur met zijn verschrikkelijk hatelijke stem en moet je het opnieuw proberen. Deze tutorial is niet over te slaan en zal je waarschijnlijk het eerste uur wel zoet houden, want het bestaat toch voornamelijk uit 'trial & error'. Dit komt voornamelijk door de controls. Deze lijken op het eerste gezicht best op de moeilijke controls van EA's skategame 'Skate', waarbij je ook trucjes uitvoert door middel van de rechter joystick. Alleen bij Stoked werkt het voor geen meter. Zo heb ik regelmatig in het menu opgezocht hoe ik een bepaald trucje uit moet voeren, waarna ik precies dezelfde knoppencombinatie indrukte, maar mijn snowboarder een heel ander trucje uitvoerde. Dit brengt mij gelijk bij mijn volgende frustratie, 'collision detection'. De collision detection heeft te maken met de physics in een game en hoe een bepaald object in aanraking komt met een ander object. Het is ontzettend vaak voorgekomen dat ik gewoon een goede of zelfs perfecte landing aan het maken was, maar mijn poppetje toch een driedubbele koprol naar beneden maakte. Erg jammer, want hierdoor ben je eerder geneigd het spel weg te leggen dan door te spelen.

Onhaalbare challenges en onmogelijke combo's
Als je na een uurtje hard zwoegen de tutorial eindelijk doorgespeeld hebt, heb je de keuze uit drie verschillende bergen. Daarnaast kun je nog twee andere vrijspelen. Elke berg bevindt zich in een ander land en heeft een aantal plekken waar je je afdaling kunt starten. De layout van de vijf bergen zijn erg verschillend, maar helaas is dat niet zo bij de afdalingen. Deze zien er per berg veelal hetzelfde uit en het enige verschil is waar de bulten sneeuw zich bevinden. Voor het grootste deel bestaat de opvulling van een afdaling uit bomen en hier had natuurlijk veel meer variatie in kunnen zitten. Een leuk detail bij de verschillende bergen is wel dat als je bijvoorbeeld bij Mt. Fuji, een grote berg in Japan, naar beneden wilt gaan je een Japanse helikopterbestuurder hebt, die dus commentaar levert met een Japans accent. Op elk van deze afdalingen zijn tien challenges terug te vinden. Deze challenges variëren van kleine races tot het uitvoeren van ontzettend moeilijke combo's of het behalen van een onmogelijk aantal punten. Na de tutorial krijg je namelijk nergens meer uitleg hoe je bepaalde tricks uitvoert en dit moet je dus opzoeken in het menu. Ga je een challenge aan en lukt het je niet deze in één keer te volbrengen (geloof me, dit lukt je niet in één keer), dan moet je de challenge opnieuw proberen. Soms kom je dan op een plaats terecht waar je te dicht in de buurt komt van de plek waar je je trucje moet uitvoeren, waardoor je niet genoeg snelheid krijgt en dus de challenge onmogelijk kunt volbrengen. De enige manier waarop je dit op kunt lossen is het level opnieuw op te starten omdat je niet van je board af kunt stappen om terug te lopen en zeg nou zelf, daar zit je niet op te wachten als je gewoon lekker relaxed een snowboardspelletje wilt spelen.

Al deze challenges zijn tevens met slechts één druk op de knop online te spelen. Hier kom ik gelijk bij een ander minpunt van de game; de multiplayer. Online kan je met maximaal acht spelers verschillende spelmodi spelen, variërend van een race tot de 'the Ground is Lava'-mode waarbij je zo lang mogelijk trucjes in de lucht moet uitvoeren. In theorie tenminste, want het is mij niet één keer gelukt is om een volle party van acht spelers te verzamelen. Of dit komt omdat niemand zin heeft in het online spelen van Stoked, of omdat gewoon niemand het spel speelt, is mij niet bekend. Toen ik mijn broertje erbij riep om samen splitscreen te gaan snowboarden, kwam ik tot de ontdekking dat Stoked geen lokale multiplayer bevat. Een gemiste kans van ontwikkelaar Bongfish.

Grafisch een tegenvaller, maar de muziek is oké
Grafisch kan Stoked er net mee door. De meeste afdalingen bestaan enkel uit sneeuw en bomen die af en toe worden afgewisseld met een boomstam om over heen te grinden. Het ziet er gewoon wat fantasieloos uit waardoor het spel een beetje verouderd oogt en dat is erg jammer. Je poppetje zelf is wel erg gedetailleerd, mede door de character customization, waar je je snowboarder van top tot teen kunt aankleden met kleding en accessoires van meer dan dertig verschillende merken uit de snowboardwereld. Erg jammer alleen dat je vrij weinig kleding tot je beschikking hebt, waardoor er slechts een aantal mooie kledingstukken tussen zitten. Het is niet zo gek dat Stoked wat verouderd oogt, want het spel is al in februari van 2009 in Amerika uitgekomen. Qua muziek staat Stoked erg sterk. Er zitten veel verschillende genres in het spel waardoor er voor iedereen wel wat tussen zit. Hou je niet van een bepaald genre, dan kan je deze simpelweg uitschakelen in het menu. In de tracklist zul je geen bekende namen terugvinden, maar dat is op zich niet zo erg want op een aantal missers na, zoals één of andere dramatische Duitse hiphop track, is de muziek in Stoked erg zorgvuldig samengesteld.

Stoked is geen slechte game, maar de ontwikkelaars laten veel steken vallen en dat is ontzettend jammer. In een genre waar te weinig games uitkomen, kun je het als ontwikkelaar gewoon niet maken om een game als deze uit te brengen. De graphics kunnen er mee door, maar mogen flink opgepoetst worden als Bongfish besluit een tweede deel uit te brengen. Hadden ze de controls meer gemaakt zoals Skate en de afdalingen wat meer gevarieerd, dan zou Stoked een stuk beter zijn. Doordat de challenges zo ongelooflijk moeilijk zijn, zul je er een flinke tijd mee bezig zijn. Het is alleen jammer dat ze zo veel op elkaar lijken. Gelukkig is daar nog de toffe muziek om mij door deze kille afdaling heen te sleuren. Jammer Bongfish, volgende keer beter.