Als grafisch vormgever/illustrator wil ik altijd nog eens een spel in de winkelrekken zien te krijgen waar mijn artwork in gebruikt wordt. Wat is er nou toffer dan dat het spel waar jij aan meegewerkt hebt door duizenden, misschien wel miljoenen gamers over de hele wereld gespeeld wordt? Het nieuwste deel in de WarioWare-serie geeft ons de mogelijkheid om onze creatieve trukendoos uit de kast te trekken en alvast een beetje te experimenteren hoe het is om de gekste ideeën om te zetten in spelletjes. Heb jij het in je om een spelletjesontwikkelaar te zijn?
WarioWare D.I.Y. is het nieuwste deel in de populaire microgameserie die zijn oorsprong vond op de Game Boy Advance. Het 'D.I.Y.'-gedeelte in de titel is een afkorting voor 'Do It Yourself' wat betekent dat we in dit deel zelf aan de slag mogen gaan om de gekke avonturen voor Wario en zijn vrienden vorm te geven. Dit mogen we allemaal doen omdat Wario's TV kapot gegaan is en hij die heeft ingeruild voor een Super MakerMatic 21. Dat is een machine die ons in staat stelt zelf spelletjes, muziek én comics te maken. Omdat WarioWare D.I.Y. dus niet echt een spel is, maar meer een hulpmiddel om zelf microgames te maken, zal deze recensie dan ook meer ingaan op het maken van de spelletjes dan op de spelletjes zelf.
Een microgame is een spelletje van een klein aantal seconden waarin je zo snel mogelijk moet bedenken wat je moet doen om zo geen punten te verliezen. Hier kom ik meteen bij het grootste minpunt van WarioWare D.I.Y.; het spel bevat enkel de mogelijkheid om tap-microgames te maken, terwijl je in het vorige deel op de DS een mix had van spellen waarin je met de stylus moest slepen, in de microfoon moest blazen of op het juiste moment moest tikken. Het is vrij logisch omdat die andere soorten microgames een stuk lastiger zijn om te programmeren, maar toch is het wel een vrij groot gemis. Gelukkig zijn de spelletjes die je met het beschikbare gereedschap kunt maken wel vaak van hetzelfde niveau als de originele microgames. Het is maar net hoeveel creativiteit je er in durft te steken.
Het maken van een microgame
Een microgame in WarioWare D.I.Y. bestaat uit drie belangrijke punten: het ontwerp, de muziek en het script, wat ook wel AI genoemd wordt. Waar de afkorting AI in de gamewereld voornamelijk gebruikt wordt voor 'artificial intelligence', ofwel kunstmatige intelligentie, staat het in WarioWare voor 'assembly instructions' ofwel de montage-instructies. Voor het ontwerp heb je een aantal leuke en vooral uitgebreide tools tot je beschikking, variërend van simpele penselen tot gevulde vierkanten en zelfs patronen, maar die laatste kan je ook zelf maken. Elke tekening die je maakt, kan maximaal vier verschillende frames hebben waarmee je dus de animatie kan creëren die ervoor zorgt dat je tekening ook echt gaat bewegen.
Als tweede hebben we de muziek. Die zorgt ervoor dat je een grappige of juist serieuze tint aan je spelletje kunt geven. Je hebt slechts de mogelijkheid om één 'instrument' te gebruiken, maar je kunt de melodie verdelen over een aantal tracks waar je per lijn een ander instrument kunt instellen. Zo is het dus mogelijk een harmonie van verschillende instrumenten te creëren en de mogelijkheden hiervan zijn enorm: van echte instrumenten, voor zover het midi-geluid van de Nintendo DS het geluid van een echt instrument kan nabootsen, tot 8-bit NES-geluiden, het zit er allemaal in. Ook is het mogelijk een drumtrack toe te voegen voor de nodige percussie en hier heb je opnieuw de mogelijkheid om verschillende sets met instrumenten te kiezen.
Als laatste hebben we de AI en dat is zeker het meest uitgebreide gedeelte van het maken van een spel. In de AI geef je aan welk onderdeel wat moet doen. Zo had ik een simpel spelletje gemaakt met een raket. Ik gaf die de AI mee dat bij een wegvlieg-animatie moest starten en moest opstijgen zodra ik erop tikte. Ook heb ik er een geluid aangehangen zodat het nog meer lijkt alsof er echt een raket opstijgt. Voordat ik dit script eenmaal in elkaar had zitten, was ik toch wel een half uur verder. De mogelijkheden zijn echt enorm en veel te uitgebreid om hier te behandelen, maar het is dus zeker nodig om een goede concentratie te hebben mocht je een tof spelletje in elkaar willen zetten.
Play, Create, Share...
Via het Distribution Centre is het mogelijk om je eigen spelletjes via Nintendo's Wi-Fi Connection te delen met het wereldwijde web. Zo kun je je eigen spelletjes laten spelen door vrienden en kennissen, maar ook door onbekenden. Ook is het mogelijk om je spelletjes zo te uploaden dat andere mensen ze weer kunnen wijzigen of verbeteren. Natuurlijk kan je ook spelletjes van anderen binnenhalen om te spelen en te wijzigen. Het toffe hieraan is dat je goed kunt zien wat voor creatieve ideeën en fantasieën andere mensen over heel de wereld hebben om in games te steken. Een zeer toffe toevoeging is dat af en toe een microgame online komt die door een bekend persoon van een bekende gamestudio is gemaakt. Zo heb ik bijvoorbeeld een spelletje gedownload in het thema van de Metroid-games dat gemaakt is door Sakamoto van Nintendo Software. Tevens kan je je eigen mix van microgames via Wi-Fi overzetten naar de Wii waardoor het mogelijk wordt om je zelfgemaakte spellen te spelen op je televisie.
Bij WarioWare Inc. is het mogelijk een aantal zeer handige lessen, ook wel tutorials genoemd, te volgen die je echt moet doen, anders snap je niet hoe het spel werkt. Terwijl je de tutorials volgt, zet je ondertussen een spelletje in elkaar. Dit is erg tof gedaan en werkt zeer goed, maar het is jammer dat de tutorials erg langradig zijn door de onnodig lange dialogen. Deze gesprekken zijn wel weer grappig, maar halen het tempo uit de game waardoor je de aandacht een beetje zal verliezen. Een ander ding wat je kunt doen bij WarioWare Inc. is een baan aannemen bij het Job Centre. Hier is het de bedoeling dat je een door Wario gemaakt spel afmaakt door bijvoorbeeld à la 'Drawn to Life' een monster of een auto te tekenen. In totaal zijn er zestien verschillende jobs waar je helaas in een paar uur wel doorheen bent, ondanks dat je er veel creativiteit in kunt steken.
Om het af te maken hebben de makers er meer dan negentig toffe microgames ingestopt zoals we deze kennen uit de andere WarioWare-spellen. Het jammere hierbij is zoals al eerder vermeld dat dit enkel tap-spelletjes zijn. Deze kan je samen met je eigengemaakte games mengen tot een leuke mix om te zien hoeveel je er kunt spelen voordat je af gaat. Ondanks dat er op het doosje van WarioWare D.I.Y. als leeftijdsaanduiding 7+ staat aangegeven, is dit spel zeker niet geschikt voor een zevenjarige. Alle schermteksten zijn Engels en een kind van zeven jaar beschikt niet over een woordenschat die groot genoeg is om dit spel te kunnen spelen zoals het bedoeld is. Er zit een dikke handleiding bij het spel maar ook deze is Engels waardoor een kind er niet veel van zal snappen. Waar veel spellen tegenwoordig gelokaliseerd worden, wat betekent dat het spel wordt vertaald naar de taal van het land waar het uitkomt, is dat met WarioWare D.I.Y. niet gebeurd. Dit is erg jammer, maar zoals ik eerder al zei is WarioWare D.I.Y. eerder een soort gereedschapskoffer om een spel mee te maken in plaats van een echt spel.
WarioWare D.I.Y. is een erg leuk hulpmiddel om eens te kijken hoe het is om een spelletje te maken. Kinderen die de Engelse taal goed beheersen, zullen hier zeker veel plezier aan hebben. Het is erg leuk om te zien dat andere mensen plezier hebben in het spelen van jouw zelfgemaakte games en daardoor zal je minigames blijven maken. Het is jammer dat het net iets te lang duurt voordat je een spelletje af hebt. Zeker aan het begin ben je toch wel meer dan een uur bezig voordat je je eerste spelletje klaar hebt dat je vervolgens een paar seconden speelt. Als je hiermee kunt leven en je bent creatief, dan is WarioWare zeker een aanrader die je niet mag laten liggen.
