Alan Wake, een succesvolle schrijver, kan ondanks het succes van zijn boeken geen woord meer op papier krijgen. Daarom besluit zijn vrouw Alice hem mee te nemen op een vakantie naar Bright Falls, zodat hij weer tot rust kan komen en misschien inspiratie kan krijgen voor een nieuw boek. Wanneer Alice hem bij aankomst vertelt dat ze deze vakantie heeft geregeld om hem weer aan het schrijven te krijgen, wordt Alan woest: hij wou namelijk niet denken aan een nieuw boek deze vakantie. Hij stormt naar buiten en wil even goed nadenken over de situatie, totdat hij geschreeuw hoort vanuit hun vakantiehuisje..
Alan wordt wakker. Hij heeft geen idee meer wat er gebeurd is. Hij herinnert zich alleen de verschrikkelijke schreeuw van Alice. In een wanhopige poging om haar te vinden, merkt hij dat er iets niet klopt: de rustige aard van Bright Falls is veranderd in een grote schaduw, de donkere sfeer neemt alles over en hij voelt zich niet meer welkom. Dit komt niet alleen door de overlapping van de schaduw, hij wordt ook nog eens constant belaagd door de meest duistere wezens. Tijdens zijn zoektocht vindt hij een pagina van een boek met daarop de titel van het werk en vreemd genoeg staat zijn naam er als auteur op. Hij weet nu echt zeker dat er iets raars aan de hand is. Tijdens het zoeken naar Alice en de pagina's van het boek komt hij erachter dat dit zijn grootste nachtmerrie wordt.
Televisieserie, boek, game of film?
Het verhaal van Alan Wake wordt verteld in zes verschillende afleveringen die zijn opgezet alsof je naar een televisieserie zit te kijken. Aan het begin van elke aflevering, met uitzondering van de eerste, krijg je een herhaling van alles wat er gebeurd is in de vorige episode en aan het einde word je achtergelaten met een dikke cliffhanger. Deze opzet is te vergelijken met populaire televisieseries zoals Heroes of Lost, maar nu heb je de mogelijkheid om meteen door te spelen na het bekijken van die cliffhanger en dat voelt ongelofelijk fijn. Omdat je dit zelf in de hand hebt, voelt het weer bijna als een film aan, wat ook een geweldig gevoel is. Er gebeuren ontzettend veel interessante dingen in Bright Falls die ervoor zorgen dat de constante drang om door te spelen in overvloed aanwezig is. Alan Wake is enorm spannend en het verhaal wordt op een fantastische manier verteld; het is bijna alsof je een goede thriller zit te lezen. Elke aflevering duurt ongeveer twee tot drie uur en dat betekent dat je ongeveer dertien uur zoet zult zijn met je eerste speelsessie. Je hebt echter nog niet alles ontdekt wanneer je het spel voor de eerste keer uitspeelt, want de hoogste moeilijkheidsgraad bevat ook nog extra geheimen.
Alan Wake wordt dan ook beschreven als een Psychological Action Thriller, wat heel gepast is. Deze game speelt namelijk enorm met je gedachten en de vele plottwists maken het verhaal nog interessanter. Je hoort bijvoorbeeld een kettingzaag of hevig gehijg terwijl er helemaal niemand is en dit past uiteraard ook in het thrillergedeelte van de beschrijving. De donkere sfeer en duistere figuren passen eveneens onder de titel thriller, want ook dit kan soms heel erg griezelig zijn. Als laatste heb je nog het actiegedeelte, want Alan wil natuurlijk niet dat die figuren hem wat aan doen. Omdat deze duistere wezens helemaal uit het donker bestaan kun je ze alleen verslaan met licht, het eeuwenoude idee van yin yang. Je draagt daarom bijna de hele game ook een zaklamp met je mee, die je af en toe moet vullen met nieuwe batterijen. De besturing van deze zaklamp voelt erg soepel en dit komt omdat je tegelijkertijd de camera beweegt. Wanneer je deze wezens van de nacht hebt ontdaan, moet je er natuurlijk wel voor zorgen dat ze helemaal verdwijnen, want zelfs zonder hun donkere omhulsel kunnen ze je nog steeds wat aan doen.
Bright Falls
Om de duistere figuren permanent te vernietigen, heb je natuurlijk wapens nodig die te vinden zijn in heel Bright Falls. Deze wapens bestaan alleen uit geweren en granaten, zo heb je standaard revolvers of flash granaten. Er zijn ook nog een aantal sterke wapens verstopt, maar die zul je zelf moeten vinden door je zaklamp efficiënt te gebruiken. De besturing wordt goed uitgelegd in het begin van de game en is makkelijk te onthouden, helaas veroudert het na een tijdje wel en omdat het aantal wapens dat er te vinden is erg minimaal is, zal het op den duur erg snel gaan vervelen. Je zult namelijk nooit een tekort hebben aan kogels en de batterijen zijn ook in overvloed te vinden; het spel biedt dus geen een echte uitdaging. De hoogste moeilijkheidsgraad maakt het allemaal wel wat lastiger, maar ook die is nog niet echt pittig. Het spel is ook erg lineair: vrijheid heb je wel, maar die leidt uiteindelijk nergens naar. Je zult af en toe wel van je pad af moeten wijken om een collectable te vinden, want deze vergroten je speelervaring enorm en geven meer achtergrondinformatie over de gebeurtenissen in de game. Helaas valt de gameplay van Alan Wake wel een beetje tegen; de game moet het voornamelijk hebben van zijn verhaal en de prachtige omgevingen die Bright Falls te bieden heeft.
Want dit dorpje ziet er geweldig uit. De details komen goed naar voren, de kleuren vallen erg op en de schaduwen en het licht worden op een goede manier gebruikt. Je hebt echt het gevoel dat je rondloopt in een donker Amerikaans dorpje en dat je goed moet opletten wat je aan het doen bent. Je wordt constant herinnerd aan de fantastische sfeer. De cutscenes zien er ook goed uit, maar de emoties van de personages tijdens deze filmpjes zijn nauwelijks te herkennen. De lipsync lijkt slordig afgewerkt en dit gaat niet echt samen met de fantastische voice-acting. In de stemmen van de personages kun je daarentegen wel de emotie horen. Naast de magnifieke voice-acting zijn ook de geluidseffecten van een goede kwaliteit. Je wordt bang gemaakt door de meest vreemde geluiden van dingen die er soms niet eens zijn. Deze geluidseffecten komen vaak naar voren op de plekken waar je ze het minst verwacht. Het is dus allemaal erg griezelig en het houdt je steeds in bedwang. Ook de muziek past prachtig bij het spel: de meeste stukken zijn erg duister en dit houdt de stemming er goed in. Aan het einde van elke aflevering krijg je ook nog eens een muziekstuk te horen dat niet alleen schitterend bij het einde past, maar ook de hele episode goed samenvat.
Al met al is Alan Wake een fantastische game. Het verhaal, de graphics en de muziek zorgen ervoor dat de sfeer goed zit. Alles wordt duidelijk uitgelegd en verwarring is dus bijna niet mogelijk. De moeilijkheidsgraad valt tegen, maar dat valt een klein beetje te verhelpen door de game te spelen in nightmare-mode. Alan Wake is dus gewoon een goede game, ongeacht de klassieke speelstijl.
We hebben misschien lang moeten wachten voordat we Alan Wake uiteindelijk konden spelen, maar geduld loont. Alan Wake bewijst dat maar weer eens, want deze game biedt zo'n geweldige speelervaring dat je het eigenlijk aan één stuk door zou willen spelen. Het verhaal is sterk, de sfeer is subliem en de grafische stijl is schitterend. De gameplay is ook wel leuk, maar had stukken beter kunnen zijn, want die veroudert na een korte tijd. Gelukkig is er genoeg te doen in Bright Falls en is verveling bijna niet mogelijk. Alan Wake is dus een echte topper en kan worden aangeraden aan iedereen met een Xbox 360.
