Final Fantasy Chrystal Chronicles hebben we al eens gezien op de GameCube en DS, maar sinds kort is de game ook verkrijgbaar voor de Wii. Of deze game echter ook van Wii-kwaliteit is, valt nog over te discussiëren. Square-Enix heeft namelijk voor de makkelijke weg gekozen: een keuze die jammer genoeg niet zo goed uitpakt.
In Final Fantasy Crystal Chronicles: Echoes of Time start je als één van de vier speelbare personages die je zelf een naam kan geven. Je bent op die dag jarig en vanaf nu eindelijk volwassen! Dit houdt in dat je op pad mag en magie kunt leren: iets waar andere dorpelingen maar al te jaloers op zijn. Al snel slaat het noodlot toe: een van de dorpelingen wordt ernstig ziek en uitgerekend jij bent degene die haar moet redden; je bent immers oud genoeg om op pad te gaan. Je gaat op zoek naar een medicijn en ontmoet een oude man in de bibliotheek. Hij zegt dat hij je best wilt helpen met het bereiden van een medicijn mits jij ook iets voor hem doet. Nietsvermoedend vertrek je op avontuur, maar ondertussen bereidt de oude man zijn plan voor om de wereld te veroveren. Als dat maar goed komt!
Porten is ook een kunst
Wat meteen opvalt aan Echoes of Time, zijn de regelrecht 'gestolen' graphics van de DS-versie. De game is namelijk grafisch exact hetzelfde als die voor de DS, maar dan met slechtere afwerkingen. De game ziet er niet al te best uit en dat is nog zacht uitgedrukt. Voor de DS zijn dit prima graphics: het beeld is lekker klein en alles ziet er vloeiend en scherp uit. Als je deze echter zo groot uitvergroot zodat ze op een tv-scherm passen, krijg je iets als Echoes of Time op de Wii: een spel dat er niet uit ziet. Alles is erg uitgerekt wat ervoor zorgt dat het geheel blokkerig en onafgewerkt overkomt.
Whoa, fire!
Naast de graphics is er nog een storend punt. Als je een DS-game port naar de Wii, zit je met een probleem. De DS heeft namelijk, zoals velen van jullie wel weten, twee schermen met een Touch Screen. Nu is het tweede niet zo'n groot probleem: met de Wii Remote kun je alles makkelijk selecteren, dat werkt ook goed. Maar hoe zorg je ervoor dat je twee schermen op je tv krijgt? Simpel: je propt gewoon een tweede scherm naast het eerste. Het resultaat hiervan is dat je twee kleinere schermen krijgt met daaromheen een patroon. Je kunt de schermen overigens wel makkelijk vergroten en verkleinen via de min- en plustoets. Als je een scherm vergroot, wordt het geheel ook uitgerekt en dus lelijker, wat ook weer jammer is.
En de gameplay?
Het is zeer spijtig dat de heren van Square-Enix zo weinig aandacht besteed hebben aan de afwerking van de game, want de gameplay is wel erg goed. Het verhaal zit goed in de game verwerkt: op vele momenten wordt teruggeblikt naar je verleden. Hoe verder je in de game komt, hoe meer je te weten komt over het dorpje waar je in woonde en wie je eigenlijk bent. Een normale jongen kan je jezelf namelijk niet noemen. Dit krijg je te zien in de diverse cut-scenes en de momenten dat je praat met mensen die je in de stad of op avontuur tegenkomt. Je merkt al snel dat je een speciale gave hebt en dat misschien jij wel degene bent die de wereld kan redden. Tenminste, als je een echte doorzetter bent!
In Echoes of Time speel je niet alleen: je kunt drie andere reisgezellen meenemen om je te helpen. Deze spelers kun je zelf uitkiezen: je hebt vier classes om uit te kiezen en dan heb je nog eens de keuze of het geslacht mannelijk of vrouwelijk is. Dit zorgt voor de nodige variatie: elk personage heeft een speciale kracht. De één is sterker, terwijl de andere dubbel kan springen. Dit kan nog wel eens handig zijn. Maar goed, je doel in Echoes of Time is dus om de wereld te redden van de oude man die uit de dood op kan staan. Samen met drie andere personages ga je naar verscheidene plaatsen om stukjes kristal te verzamelen. Natuurlijk is het geen kwestie van lopen, zoeken en pakken, maar om alle vijanden te doden die je tegenkomt. Gelukkig maar.
Whoa, ice!
Sterker worden
In het begin ben je nog niet zo erg ervaren: je zit op level één en je beschikt over een zwaard dat zo krakkemikkig als wat is. Als je een vijand uitschakelt, laat hij echter voorwerpen vallen. Dit kunnen onderdelen voor een nieuw wapen zijn of geld. Met dit geld kun je in diverse winkels sterkere wapens kopen voor alle personages. Geld en voorwerpen zijn echter niet de enige dingen die je krijgt als je een vijand doodt. Ook ervaring opdoen is van groot belang. Vermoord vijanden en ga levels omhoog. Als je levels omhoog gaat, word je sterker en beheers je ook beter de magie. Dit is de kracht achter Echoes of Time: lekker trainen en sterker worden, zodat je al het gespuis uit de weg kan ruimen. Een prima concept dat uiterst goed is uitgewerkt.
Met z'n allen!
Naast de vermakelijke singpleplayer, bevat de game ook nog een online multiplayer. In deze multiplayer kun je met drie andere mensen de levels doorgaan: alles wat je in de singleplayer kunt bezoeken, valt ook te zien in de multiplayer. Een kans om goed te trainen. En dat is ook de essentie van de multiplayer: alles lekker opnieuw spelen en jezelf nog sterker maken. Overleggen wat je wilt gaan doen, is zeer simpel gehouden: via het rechtse scherm klik je een zin aan die je wilt zeggen. Zo kun je aangeven of je bijvoorbeeld naar een grot wilt gaan. Dit is simpel doch handig en dat is wat we willen, nietwaar?
De multiplayer is ook zeer toegankelijk: van de singleplayer schakel je zo over naar de multiplayer. Dit doe je door bij een save-punt aan te geven dat je graag online wilt. Je geeft nu op wat je precies wilt doen en je bent online. Een heel goed punt, want zo is het eenvoudig om even een half uurtje online te gaan en dan te singleplayer te hervatten. Wat vooral erg leuk is, is de mogelijkheid om verbinding te maken met iemand die beschikt over de DS-versie van de game. De online mode in Echoes of Time is verplichte kost!
Echoes of Time is qua gameplay een prima game geworden: de singleplayer is makkelijk te begrijpen en het level-systeem werkt erg goed. Ook de multiplayer is van hoge kwaliteit en zeker de moeite waard om te proberen. Over de afwerking ben ik iets minder tevreden: het zijn DS-graphics vergroot op de Wii plus een extra scherm wat het geheel nog kleiner maakt. Als Square-Enix wat meer aandacht aan de afwerking had besteed, was Echoes of Time een uitstekende game geworden, maar aangezien ze dat in dit deel niet deden, ben ik nog een beetje sceptisch. Een tip voor een vervolg?
In Echoes of Time speel je een jongen die net volwassen is geworden en meteen een grote taak krijgt. Ondanks de slechte afwerking met het extra scherm en de DS-graphics is de game toch zeker vermakelijk geworden. De singleplayer is makkelijk te begrijpen en prima te volgen en ook de multiplayer is van hoog niveau. Het ietwat lage cijfer is vooral te wijten aan de slechte afwerking.