Nobilis kondigde Criminology aan als de eerste DS-game die de innoverende stap neemt om levensechte politieonderzoeken te houden. Als je weet dat er de afgelopen jaren weinig echte politie-games naar onze handheld zijn gekomen, is dat niet zo'n extreme uitspraak, maar je moet ze toch maar zien na te komen. Ik haalde mijn oude vertrouwde CSI-game nog eens boven en ging de vergelijking aan; het resultaat lees je uiteraard hieronder.
Als ik één iemand z'n baan zou willen overnemen, dan is het ongetwijfeld die van Baantjer, misschien beter bekend als De Cock met C-O-C-K. Dag in dag uit moordonderzoeken leiden en steevast op café een geniale ingeving krijgen... ja, dat zie ik wel zitten. Helaas is die baan in het echte leven net iets minder spectaculair en ga ik De Cock maar achterna in Criminology op de Nintendo DS.
Ik waan me meteen helemaal commissaris Tluk, met T-L-U-K, maar al snel blijkt mijn alter ego Matt Simons te heten. Matt is net aangenomen in het team van hoofdinspecteur Alexandra Malone en net als iedere commissaris krijg ook jij natuurlijk een sidekick: Peter Wayne. Jammer genoeg ondervind je al gauw dat Peter je meer op je zenuwen zal werken dan dat je er effectief iets aan hebt, maar je zal het ermee moeten doen.
15 uur speelplezier
Zonder veel rond de pot te draaien, krijg je meteen je eerste van vijf zaken in de schoot geworpen: een dubbele moord. Ik hoor je al denken dat vijf zaken wel snel opgelost zullen zijn - en dat dacht ik eerlijk gezegd eerst ook -, maar als ik je vertel dat ik pas na 15 uur klaar was met Criminology, heb je meteen door dat de cases erg uitgebreid zijn (of dat ik gewoon een slechte detective ben, maar daar gaan we dan maar even niet van uit).
Voor een keer heeft Peter ook eens iets nuttigs te zeggen.
Elk onderzoek begint logischerwijs met een korte uiteenzetting van de feiten. Zodra je op de hoogte bent, kan het echte werk beginnen: de plaats delict onderzoeken. Dat doe je door de hele ruimte te doorlopen met je stylus. Als je iets verdachts tegenkomt, zal je pointer groter worden en kan je die plek van naderbij bekijken. Meestal zie je dan meteen wat je nodig hebt en dan is het aan jou om het juiste gereedschap uit te kiezen. Zo heb je ondermeer een scalpel, een pincet, een UV-lamp, poeder om vingerafdrukken duidelijker zichtbaar te maken en natuurlijk ook strips om die vingerafdrukken mee te nemen. Als je echter niet meteen iets verdachts ziet, heb je ook nog een spray om onzichtbare sporen te lokaliseren.
Nadat je alle beschikbare ruimtes doorzocht hebt, is het tijd om de gevonden voorwerpen en sporen te analyseren in het lab. Daar heb je allerlei machines ter beschikking die optimaal gebruik maken van de DS-besturing. Zo moet je bijvoorbeeld vingerafdrukken met elkaar vergelijken door ze met je stylus te verplaatsen en te draaien totdat ze precies op elkaar passen. Bloed onderzoeken doe je dan weer door verschillende bewegende elementen kapot te laseren zodat enkel de bruikbare deeltjes overschieten.
Stevig denkwerk
Het laatste element dat je onderzoek vooruit kan helpen, zijn de gesprekken met getuigen en verdachten. Die eerste staan meteen tot je beschikking, maar om verdachten te ondervragen of een huiszoeking te doen, heb je eerst toestemming nodig van hoofdinspecteur Malone. Om die te krijgen, moet je een map samenstellen met alle bewijzen tegen de verdachte. Dat klinkt op zich simpel, maar af en toe moet je stevig denkwerk verrichten om het juiste bewijsmateriaal te vinden.
Lukt het je echter niet meer om verder te komen, dan kan je als noodoptie altijd om een tip vragen, maar die zal je wel punten kosten. Iedere case staat op 600 punten en telkens je een foutje maakt, wordt dat meteen afgestraft. Gebruik je bijvoorbeeld je scalpel op een verkeerde plaats, dan ben je al enkele punten armer. Op het einde van iedere case moet je opnieuw een map samenstellen om de uiteindelijke dader te arresteren. Je zou denken dat de case hierna gesloten wordt, maar daar denkt Alexandra Malone anders over. Zij legt je nog het vuur aan de schenen door allerlei vragen te stellen over het gevoerde onderzoek. Als je zo'n case dan over meerdere speelsessies hebt verspreid, kan ik je beloven dat je af en toe met de handen in het haar zal zitten.
Probeer zoveel lijntjes maar eens met elkaar te matchen...
Dat Nobilis een leuke gameplay heeft afgeleverd, mag ondertussen al duidelijk zijn, maar ook het grafische jasje waarin het spel verpakt zit, mag er zijn. Verwacht op de DS nu geen super gedetailleerde ruimtes of grafisch realisme van de bovenste plank, maar eerder leuke en levendige achtergronden. Bij dit alles komt nog eens een mysterieus deuntje dat het hele spel net dat beetje spannender maakt.
Ik mag Criminology op de Nintendo DS dus gerust een succes noemen en CSI zal met een volgende handheld-versie aardig uit hoek moeten komen. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost om de vijf cases op te lossen, maar dat is nu net het leuke aan zulke games. De Cock krijgt de moordenaar nu eenmaal ook niet zomaar voor de voeten geworpen.
In Criminology ga je met een leuke DS-besturing op moordonderzoek uit. Met behulp van sporen, verdachte voorwerpen en getuigenissen is het aan jou om de dader aan te duiden en je veronderstelling natuurlijk ook te staven. In de huid van inspecteur Matt Simons los je zo vijf grote cases op en dat zorgt voor vele uren speelplezier in een toffe omkadering. Ik zie dus niet in waarom je 'm niet zou kopen...
Ga naar het gameprofiel van Criminology