In de zomer van 2008 werd Lips aangekondigd op de E3. Een exclusieve Xbox 360-titel en hèt antwoord van Microsoft op Sony's SingStar dat het al jaren goed doet op de PlayStation. Met een soortgelijke interface en de mogelijkheid om mee te zingen op zelf geïmporteerde liedjes gooide de game hoge ogen bij liefhebbers van het karaokegenre. Meer dan een jaar later volgde Lips: Number One Hits. De meningen waren verdeeld of dit deel uit de serie nu gezien moest worden als de opvolger van Lips of als uitbreiding. Ongeacht het antwoord op deze vraag maakt Next-Games na twee jaar Lips de balans op van deze Xbox 360-franchise.
De eerste indrukken van Lips zijn goed. Na het openen van de verpakking blijkt dat de microfoons er niet alleen goed uitzien, maar ook lekker in de hand liggen. De lampjes aan de onderkant van de microfoon voegen weinig toe, maar ze zien er wel blits uit. Nadat je het spel opstart, kun je direct kiezen uit de volledige lijst van veertig songs die op de disc staan. Er is in dit opzicht dus niets vrij te spelen, je hebt direct de volledige vrijheid om te kiezen welk liedje je wilt zingen. De eerste selectie Lips-tracks biedt voor ieder wat wils: van Beyoncé tot Nirvana en van Johnny Cash tot Stonebridge. Het nadeel hiervan is dat de playlist nogal ongebalanceerd overkomt en er uiteindelijk maar een handjevol songs op staan die je echt aanspreken. Heb je eenmaal een liedje gekozen, dan loopt alles eigenlijk zoals je dat zou verwachten: je zingt de track en krijgt hiervoor punten. Je kunt per zin zien hoe goed of slecht je het er vanaf brengt door middel van beoordelingen als 'oké' of 'cool'. Na afloop van de song wordt je score geteld en ontvang je een ranking. Opmerkelijk genoeg is deze afgeleid van het sterrenstelsel: de classificaties lopen op van 'rots' tot 'big bang'.
Gebrek aan uitdaging
Het is misschien goed te vermelden dat ik erg van zingen hou, maar helaas geen hoge ogen zou gooien bij een talentenjacht. Muziekgames zijn dus zeker aan mij besteed: ieder excuus om lekker hard een liedje te brullen. Het klinkt misschien raar, maar ik vond het vervelend dat Lips mij overstelpte met punten. Zelfs als ik er overduidelijk niets van bakte, stond mijn avatar te juichen terwijl ik werd bedolven onder awards en sterren. SingStar heeft in het verleden kritiek ontvangen omdat het spelers afstrafte die bijvoorbeeld zongen met een vibrato, maar dat zette mij eerder aan om het nog eens te proberen dan de puntendouche van Lips. De kern van het probleem met Lips ligt dan ook precies hier: de speler heeft niet het gevoel uitgedaagd te worden om beter te presteren. Dit had opgelost kunnen worden door de speler de mogelijkheid te geven om een moeilijkheidsgraad te kiezen, maar zowel in Lips als Number One Hits is deze optie niet aanwezig. In deze laatste is het wel mogelijk vrienden uit te dagen. De andere speler heeft dan een week om deze uitdaging aan te gaan. Beide delen bieden helaas niet de mogelijkheid om live on-line spelers te vinden en samen te zingen.
Lips en zijn opvolger zijn overduidelijk gericht op de multiplayer. Met alle verdiende sterren kan een solospeler wel een steeds hogere 'Grand Ranking' verdienen, maar dat is nog geen career mode. Op het gebied van multiplayer is er gelukkig meer te beleven. Aangezien de game wordt geleverd met twee microfoons kun je direct samen met een vriend of vriendin zingen. Wel is het jammer dat deze speler alleen kan inloggen op zijn of haar profiel als er ook een tweede controller aanwezig is. Voor wat extra afwisseling kan er gekozen worden uit verschillende minigames zoals 'kusje' of 'tijdbom'. In 'kusje' kunnen de spelers elkaar in de game een kusje geven door de microfoons tegelijkertijd te bewegen en in 'tijdbom' moet worden voorkomen dat een bom ontploft door water op de brandende lont te gieten. Hoewel dit originele toevoegingen zijn, bieden ze weinig extra uitdaging. Als dergelijke creativiteit was gebruikt bij het bedenken van een career mode of meer uitdagingen voor de speler, dan had dit een heel bijzondere game kunnen worden.
Oneerlijke concurrentie op XboxLive.
Strike a pose
Lips maakt ook gebruik van de bewegingsgevoelige sensor van de microfoons. Tijdens het zingen moet je bijvoorbeeld bepaalde bewegingen maken om extra punten te verdienen die uiteindelijk kunnen leiden tot een award voor jouw performance. Hoewel dit leuk bedacht is, werkt het in de praktijk niet zo lekker. Het voelt nogal onhandig om tijdens het zingen een bepaalde pose aan te nemen of beweging te moeten maken die voor jouw gevoel helemaal niet bij de song past. Op sommige momenten kun je de microfoon ook gebruiken als instrument, bijvoorbeeld als tamboerijn. Het is wederom leuk bedacht, maar de resultaten zijn wisselend: in sommige songs klinken de geluiden goed, op andere momenten zijn ze totaal misplaatst. Over het geheel bekeken voegen de bewegingen en geluiden wat extra toe aan het partygevoel, maar maken ze de game minder toegankelijk voor de solospeler.
Bij sommige features van Lips vraag je je af of de eerste zorg van Microsoft de speler was of de eigen portemonnee. Zo was het voor velen een teleurstelling toen bleek dat de mogelijkheid om eigen liedjes in te voeren weliswaar bestaat, maar vrij zinloos is. De teksten zitten er immers niet bij en kunnen door de speler ook niet worden toegevoegd. Daarnaast is de game niet in staat om te beoordelen of je deze songs goed of slecht zingt. Eigenlijk is het heel logisch dat deze feature niet is verbeterd in Number One Hits, want wie zou er dan nog downloadable content aanschaffen? Anderzijds is het wel zo dat er wel een zeer goede ondersteuning is van Lips in de on-line winkel. Sinds de release zijn er namelijk al meer dan honderd extra nummers te downloaden.
Gelukkig is er geen award voor beste outfit.
Vervolg of uitbreiding?
De onduidelijkheid rondom de status van Lips: Number One Hits is waarschijnlijk ontstaan doordat het spel op sommige plaatsen werd verkocht met één microfoon. Inmiddels is de game in Europa los of met twee microfoons verkrijgbaar. De hoeveelheid liedjes (evenveel als in het origineel), de volledig nieuwe interface en de verkoopprijs wijzen erop dat het eerder als opvolger kan worden opgevat dan als uitbreiding. Dat neemt niet weg dat als je eenmaal door de uiterlijke verschillen heen prikt, er bar weinig overblijft dat Lips: Number One Hits tot een volwaardige opvolger maakt. Het grootste verschil is de playlist: die heeft dit keer een duidelijk thema en het grootste deel van de songs past in het popgenre. Er zijn weliswaar wat vreemde eenden in de bijt, maar het liedjespakket biedt meer samenhang dan de oorspronkelijke uitgave.
In Number One Hits wordt tot slot nog gebruik gemaakt van de Xbox 360-avatar. Het is jammer dat er geen speciale character generator is zoals in Guitar Hero of Rock Band, maar het is toch een leuke aanvulling. Tijdens het zingen is de avatar bovenaan in beeld en als er bewogen moet worden, dan doet de avatar deze beweging voor. Een modus waarin de avatar optreedt, was een leuke toevoeging geweest, maar deze ontbreekt helaas. In tegenstelling tot bij Lips heb je nu wel de mogelijkheid om optredens op te slaan. Dit geeft de game een meerwaarde en het is dan ook niet helemaal duidelijk waarom deze functie verstopt zit in een menu dat je na afloop van het zingen pas kunt openen.
Lips en Lips: Number One Hits doen wat je van een karaokegame mag verwachten, maar niets meer. Dat is jammer, want met Lips had Microsoft de kans om een game te maken die het genre naar een nieuw niveau tilde. Dat dit niet is gelukt, kan alleen maar te wijten zijn aan een gebrek aan ambitie. Lips is leuk voor op feestjes, maar het ontbreekt aan de broodnodige uitdaging. Er is geen career mode en de beloningen die je ontvangt, voelen aan als een lege huls. Zoals de zaken er nu voor staan, loopt Lips jammer genoeg nog achter op de meest recente delen van SingStar. De vraag is hoe het nu verder moet met deze franchise. Hopelijk weet Microsoft alsnog de ambitie te vinden om met de vernieuwingen te komen die het karaokegenre nodig heeft om in de tijd van Guitar Hero en Rock Band relevant te blijven.