Door velen wordt point 'n click als een dood gamegenre beschouwd, hoewel het sinds de komst van de Nintendo DS weer aan een opmars bezig is. Er zijn echter ook ontwikkelaars die hebben besloten toch weer een PC-game in dit genre te maken en Amanita Design is er daar één van. Deze Tsjechische ontwikkelstudio bracht ons Machinarium. Een game over een robotje in een machinale wereld, waar enkele boze boeven iedereen lijken te onderdrukken…

Stripverhaal zonder woorden
Point 'n click-adventures moeten het vaak hebben van hun verhaal en de puzzels en gelukkig zit dat wel goed met Machinarium. Waar je aan het begin nog helemaal niets weet over het verhaal en op een schroothoop gedumpt wordt, leer je naarmate je verder in het spel komt steeds meer over je eigen verleden, dat van je stadsgenoten en over die vreemde stad waar je in verkeert. Die lijkt namelijk geterroriseerd te worden door een paar boze boeven en ondertussen wil jij de mensen natuurlijk wel helpen met al hun problemen. Bijzonder is dat dit niet verteld wordt aan de hand van lange dialogen, sterker nog: er wordt geen woord gesproken in de game. Nee, de mensen van Amanita vertellen je het verhaal aan de hand van kleine stripverhaaltjes of minitekenfilmpjes. Dit werkt verassend prettig en het is veel sneller duidelijk wat je nou precies moet doen dan bij de ellenlange lappen tekst die je bij sommige andere games voor je kiezen krijgt. De puzzels zijn redelijk pittig: je zult vaak meerdere pogingen moeten doen eer je weer verder mag. Gelukkig sleurt het verhaal je mee waardoor je maar al te graag die moeite zult willen doen.

Veel games hebben tegenwoordig wel een hintsysteem om wat duidelijker te maken wat nou precies de bedoeling is (of het level wordt gewoon voor je uitgespeeld, zoals in het geval van New Super Mario Bros. Wii). Ook Machinarium heeft een dergelijk systeem, maar dat is uit twee delen opgebouwd. Je kunt namelijk altijd op de hintknop klikken en per ruimte krijg je dan één hint voorgeschoteld (ook weer in tekeningetjesvorm). Hoe verder je komt in het spel, hoe cryptischer die hint wordt. Indien je er echt niet meer uitkomt, heeft men ook nog een complete walkthrough bijgevoegd. Je mag die walkthrough dan ook niet zomaar gebruiken: eerst zul je in een minigame een sleutel tussen blokken en enge spinnen moeten loodsen. Daarnaast is de handleiding ook weer in stripvorm en is hij niet chronologisch opgebouwd. Er is namelijk per ruimte een pagina in het boek en als je vijf keer in een ruimte komt, staat er voor die vijf keer uitgelegd wat je moet doen, niet wat je tussendoor in andere ruimtes moet doen.

Audiographics 2.0
Waar de grote titels als Call of Duty, Uncharted en Assassin's Creed tegenwoordig, naast een sterke gameplay, steeds realistischere graphics en opdringendere muziek nodig lijken te hebben, pakt Machinarium dit helemaal anders aan: de omgevingen zijn handgetekend en de muziek is één geheel met het beeld. De sfeer is op een geweldige manier overgebracht en je wordt echt in die grauwe, droevige stad gesleurd. Een stad die duidelijk in verval is geraakt en waar het lijkt of al het moois verdwenen is. Een stad waar je in het echt met een boog omheen zou lopen, maar waar je nu maar al te graag in gaat wroeten. Een stad die leeft, maar die tegelijk doods is. Een stad die meer sfeer uitademt dan menig andere game dankzij de vele grappige geluidjes en leuke, kleine animaties Zo zie je maar: je hebt helemaal niet zoveel grafisch 3D-geweld nodig voor mooie omgevingen.

Als je wel eens een point 'n click-game gespeeld hebt, herken je vast wel het volgende: je komt op een gegeven moment niet meer verder en dus klik je maar wat in het rond in de hoop dat je iets goeds aanklikt. Maar ook hier doet Machinarium het weer anders: je robotje zal toch echt met zijn armpjes het object aan moeten kunnen raken eer je er wat mee kunt doen. Dit betekent dus dat je op de meest vreemde plekken moet gaan staan en jezelf een goede lengte geven. Want het personage waar je mee speelt kan van lichaamslengte veranderen: sleep zijn hoofd wat omhoog om hem langer te maken, of sleep het juist naar beneden om hem kleiner te maken. Ook dit getuigt weer van de grootse creativiteit van de makers, want waar heb je eerder je personage als een lange Jan door de straten van een stad zien waggelen?

De keerzijde
Helaas is geen enkele game perfect en ook Machinarium is dit niet. Zo duurt het soms net iets te lang om van A naar B te lopen, waardoor je je gaat vervelen en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Het ontbreken van een kaart is dan ook erg jammer. Daarnaast had ik soms het gevoel dat een heleboel puzzels met elkaar verbonden waren en hoewel dat een positief gegeven kan zijn, is het dat vaak ook niet dankzij de nogal vage verhaallijn. Zo ben je regelmatig bezig een puzzel op te lossen, terwijl je geen idee hebt waarom je dat doet. Later vallen de puzzelstukjes altijd weer wel op hun plek, maar dat moment had vaak wel iets eerder mogen komen om je interesse voor het spel vast te houden.

Machinarium is als je naar het totaalplaatje kijkt een geweldige game met maar een paar minpuntjes. Als je overweegt om deze game te kopen, mag je zeker het feit dat de ontwikkelaars hun eigen spaarcenten in deze game gestoken hebben meenemen in je beslissing. Ook als je niet zo'n fan bent van het genre kan ik je zeker eens aanraden om de online Flash-demo uit te proberen, al is het maar om de mooie omgevingen eens met je eigen ogen te zien.