Fans van de films zullen kunnen smullen van de game, want Rebellion heeft zich erg goed gehouden aan het bronmateriaal dat ze voor handen hadden. De mensen die zich al eerder gewaagd hebben aan een 'Aliens vs Predator'-game zullen erg veel herkennen. Ook hier is Rebellion (op een positieve manier) trouw gebleven aan de al verschenen games. De singleplayer in AVP bestaat dus nog steeds uit drie campaigns: Marine, Alien en Predator.

De campaign van de marine speelt zoals we dat allemaal gewend zijn van een shooter. Je wandelt door donkere gangen, je radar bliept constant en af en toe kom je wel wat gespuis tegen zoals aliens die over het plafond lopen en predators die zich onzichtbaar kunnen maken. De aliencampaign is van een heel ander soort. De alien kan zich erg flexibel overal naartoe bewegen waardoor je razendsnel over plafonds en muren kan lopen en in ventilatieschachten kan kruipen. Tot mijn grote verbazing heeft Rebellion dit concept vloeiend en goed uitgewerkt; de Alien speelt hierdoor erg vlot en went snel. Als laatste hebben we de predator, die stealth hoger in het vaandel voert. Met zijn verschillende soorten tooltjes zoals heatvision en zijn stealthfunctie kun je je vijanden tot op een paar centimeter naderen en ze dan harteloos het hoofd afrukken. Eventjes kort samengevat: de marine biedt jou een shooter aan, de alien meer een mêleepersonage en de predator goes stealth all the way.

Rebellion feat. Recycling
Elke campaign heeft zijn verschillende speelstijl juist omwille van de verschillende characters die je kunt spelen, maar alles speelt zich af in hetzelfde decor dat op de duur erg repetitief wordt. Nu kun je wel zeggen dat het logisch is dat elke campaign in hetzelfde decor afspeelt omdat de verhaallijnen ietwat in elkaar zouden lopen, maar dat gevoel krijg je totaal niet bij het spelen van de verschillende campaigns. Grotendeels komt het er op neer dat je door drie oppervlakkige en korte verhalen loopt. De tussenfilmpjes die her en der opduiken worden vaak herbruikt in de andere campaigns, dus het gevoel van inleving wordt daardoor vervangen door het gevoel van eindeloze herhaling. Nog een element dat mij soms ergerde, is dat je soms door ruimtes moet waar je helemaal niets moet doen, maar die er gewoon zijn omdat ze nodig zijn in een van de andere campaigns.

Het repetitieve wordt nog versterkt door de eentonige graphics, die niet om over naar huis te schrijven zijn. Als je het spel naast de andere games plaatst die in deze periode zijn gereleased, kun je wel stellen dat Rebellion enkele jaren achterloopt op vlak van graphics. Flauwe textures en vooral erg veel dezelfde, monotone kleuren enzoverder. De missies die je buiten speelt zijn soms wel nog te pruimen, maar ook hier kon er meer van gemaakt worden. Vooral in de Marine-campaign had ik dit gevoel. Ieder gangetje leek voor hetzelfde, net omdat er zoveel is gerecycled. Bij de twee andere campaigns viel het beter mee, daar wordt de herhaling ruimschoots gecompenseerd door de bijzondere speelwijze.

Drie op een rij
Even in detail over de speelwijze van de drie campaigns. De marine speelt weg als een hedendaagse shooter met een horrortintje erin verwerkt. Je hebt de keuze uit verschillende wapens die je doorheen het spel vindt. Het grote verschil met die hedendaagse shooter is het ontbreken van ADS of languit 'Aim Down Sight'. Dit is erg vervelend, want in plaats van te mikken, activeer je met je rechtermuisknop de secundaire vuurmodus (bij de rifle is dit een granaatwerper met granaten die ontploffen bij impact). Je kunt je dus al voorstellen dat dit voor heel wat ergernis kan zorgen in het begin. De marine heeft naast zijn normale wapenarsenaal een heel handig tooltje, namelijk zijn radar. Het ding geeft niet alleen aan welke richting je uit moet, maar begint ook te bliepen als een gek als er een vijand in de buurt komt. Van zodra je het bliepje hoort, begin je dan ook als een gek te zoeken met je flashlight naar mogelijk vijanden. Hier komt het horror-elementje de kop op steken. Het is niet zoals in F.E.A.R., maar het doet je soms wel eens van je stoel wippen. Het eindeloos schieten op een horde aliens en het dwalen door de gangen wordt echter al snel saai en jawel, repetitief!

Vervolgens hebben we de predator, die meer weg heeft van een Assassin's Creed-achtig iets, een 'kill and run'-stijl dus. Je hebt een scala aan tooltjes die je kunnen helpen bij het verslaan van je vijanden, zoals een heatvision en een lasergun op je schouder. De grootste troef van de predator is echter dat hij onzichtbaar kan worden. Er is niets toffer dan je onzichtbaar maken, van plek naar plek springen en tenslotte achter je vijand gaan staan en hem aan je klauwen spiesen.

Tot slot hebben we de alien of Xenomorph zoals hij in het spel wordt genoemd door de marines. Dit wezen biedt de meest uitdagende en afwijkende gameplay van de drie. Hij moet het hebben van zijn grote flexibiliteit en z'n snelheid. Je loopt als een raket overal op en bespringt de vijanden voor ze nog maar kunnen reageren. Het feit dat je overal kunt oplopen werkt erg desoriënterend, maar went op de duur wel. Toch blijft het hierdoor in grote gevechten een hel om erg snel te kunnen blijven reageren en lopen, al werkt de besturing op zich best wel goed.

Als ik alles van de singleplayer mag samenvatten, heb ik toch een naar gevoel overgehouden aan deze game. Het is een origineel concept, dat wel, maar de uitwerking kon veel beter. Waar de singleplayer echter zijn steken laat vallen, raapt de multiplayer die gelijk terug op. Er is niets toffer dan met een heleboel Team Deathmatch te spelen verdeeld in drie teams. Zo kruip je in de huid van het character waarmee jij het liefste speelt. Tegen AI is het een koud kunstje om in de singleplayer wat kills te halen, maar in de multiplayer moet je je beste beentje voor zetten om je vijand te verslaan. Het vergt heel wat geduld en tactiek om met bijvoorbeeld de alien een marine te doden. Een perfecte uitbalancering en het volledig tot z'n recht komen van de verschillende eigenschappen van elk personage maakt dit tot een regelrecht festijn. De multiplayer maakte het ontgoochelende singleplayer-gedeelte dus ruimschoots goed en je kunt je uren amuseren met de verschillende spelmodi zoals Survivor, waarin je in co-op zolang mogelijk moet overleven tegen golven van aliens.