Iets minder dan een maand geleden keken we na de release van FIFA 10 al uit naar hoe Pro Evolution Soccer 2010 het er vanaf ging brengen. Na een lang ontwikkelingsproces in een ander deel van de wereld is de game in onze continenten gestrand. Of PES 2010 de nieuwe virtuele voetbalkampioen is geworden, zullen we nu in deze review te weten komen. Klaar voor de aftrap?
Na een uitermate geslaagde start van EA's FIFA 10, zag Konami de bui al hangen. Zoals we gewoon zijn, wordt PES ongeveer een maand later in de rekken gelegd en daardoor moet het al een inhaalbeweging maken om alsnog te kunnen concurreren. We moeten eerlijk toegeven dat deze beslissing van Konami om de game later uit te brengen niet de beste was.
Wereldklasse
Na het aanhoren van de indianenzang uit de intro verkeerde ik in opperste concentratie en ging ik het duel met PES 2010 aan. Wat mij het eerst opviel, was de ellenlange laadtijd, maar gelukkig kreeg ik daarna iets leuks te zien: je kan eindelijk het Nederlands als taal kiezen. Het spijtige is wel dat PES, in vergelijking met FIFA, nog niet over Nederlandse commentaar beschikt. Eenmaal in het menu verschijnen alle modi op het scherm en ze worden keurig in een speciaal perspectief op het asfalt afgebeeld. In het begin komt dat nogal fout over, maar eraan wennen is de boodschap.
Bij mijn eerste testbeurt koos ik voor een vluchtig vriendschappelijk wedstrijdje tegen de cpu. Om het niveau van die laatste te bepalen, heb je de keuze tussen beginner, amateur, gemiddeld, prof en topspeler. Verder kun je zoals gewoonlijk ook de wedstrijdduur, baltypes, blessures, aantal wissels, stadions e.d. aanpassen. Jammer is echter wel dat je niet voor de Belgische stadions kan kiezen, maar gelukkig vind je 23 andere voetbaltempels terug waaronder de Amsterdam Arena.
Zo ziet het menu voor een vriendschappelijke wedstrijd eruit, maar dan wel in het Nederlands.
Een ander pluspuntje in deze 2010-versie is het realistisch gevoel. Waar PES 2009 meer als arcade aanvoelde, voelt alles nu realistischer aan: de bal gaat vlot, de balaannames zijn beter en niet te vergeten: je krijgt correcte spelersstatistieken. Daarnaast is Konami altijd beter geweest op strategisch vlak en ook deze keer kun je het hele team gewoon overhoop gooien om, bij achterstand, alsnog de gelijkmaker of de winnende goal in het netje te duwen. Er werden daarvoor speciaal nieuwe looplijnen, een beter loopsysteem en een verbeterde AI van je medespelers gecreëerd. Maar net daar knelt het voetbalschoentje. Het hele ingewikkelde strategiesysteem van vroeger werd vereenvoudigd zodat de gewone gamer er makkelijker aan uit geraakt. Dat heeft als gevolg dat je de looplijnen van je medespeler te vroeg doorhebt en zo gemakkelijk de bal kan afsnoepen. Verder lopen de spelers ook stroef. Wanneer je tegenstander bijvoorbeeld een vlugge aanval opbouwt, loopt deze met de bal aan de voet als het ware vlugger dan jouw verdediger. Als jij dan een speler al sprintend wil overgaan, dan lukt dit simpelweg niet.
Maar het is niet altijd kommer en kwel. De AI van de keeper is er bijvoorbeeld sterk op gebeterd. Vroeger kon je door één stap opzij te zetten de keeper te makkelijk passeren. Nu komt de keeper bijna perfect uit zijn doel en vliegt hij zonodig in je voeten. Ik zeg bijna perfect, want de keeper maakt door het uitkomen nogal snel een vuile fout op de tegenstander en de scheidsrechter bezorgt je de nodige kaart. In de meeste gevallen zal er ook gefloten worden voor een strafschop. Sta jij achter de bal dan zit je flink in de penarie, want geef je een klein tikje aan je stick, vliegt de bal meters over het doel. Terwijl de vrije trappen bijna perfect worden vertegenwoordigd in de game, scheelt er blijkbaar iets met het nemen van penalties.
Competitie
Een ander nieuwigheidje is dat je deze keer teams kan kiezen die niet in de Champions League meedoen. Het spijtige van deze zaak is dat PES het door een tekort aan licenties noodgedwongen met minder liga's moet stellen. Ook deze keer beschikken we enkel over de Spaanse, Italiaanse, Nederlandse, Franse en een deel van de Engelse competitie. Dat wil zeggen dat enkel de ploegen uit de Engelse competitie die ook aan de Champions league meedoen, beschikken over de juiste namen, truitjes enz.
De nieuwe "word een legende"-modus die in PES 2009 werd geïntroduceerd is nu weer van de partij. Het leek vorig jaar meer op een flauw afbaksel van dezelfde uitgebreide modus die in FIFA zit en deze keer ziet het er niet beter uit. Behalve een beter transfersysteem en een kleurrijker menu valt er geen enkel verschil te bespeuren. De gameplay is nog altijd even saai, want je staat er helemaal alleen voor aangezien de AI van je medespelers erg zwak zijn in het begin. Wanneer je eindelijk beter wordt, kom je terecht op de bank bij de eerste ploeg waar het kijken geblazen is tot je jouw kans krijgt. Grijp je die kans niet, vlieg je terug naar het trainingsveld.
Wat wel onveranderd en typisch is voor PES, is de mastercompetitie. Hier start je met je favoriete team en je kan deze doorheen de jaren volledig pimpen met nieuw aangekochte spelers en oude vedetten zoals Maradonna en Pélé. Hoe meer punten je verzamelt, hoe meer je in de PES-shop kan aankopen. Dit kan gaan van nieuwe ballen en schoenen tot verborgen truitjes en teams.
Een prachtig HD beeld van Torres. Het duurt niet lang voordat we die pimpen met een snorretje.
De online modus is ook terug van de partij en deze keer schiet Konami niet met losse flodders. Ze hadden namelijk beloofd de online gamerooms goed te onderhouden en dat mochten we vanaf dag één al ondervinden. We werden onmiddellijk getrakteerd op een eerste update die ons drie nieuwe online modi gaf. Je kan met jezelf (uit "word een legende"-modus) online aan de slag of een online competitie starten. Maar er gaat niets boven een lekker potje voetbal tegen je vrienden in de vs-modus. In een online wedstrijd kun je na een geslaagde poging tijdens de herhaling jezelf of je tegenstander bedienen met een kort commentaar. Je hebt de keuze tussen: mooie poging!, goal!, echt niet!, mooi verdedigd, enz.
PES is dus zeker in zijn opzet geslaagd om beter te doen dan vorig jaar. Er zitten bekendere liedjes in de game (bijvoorbeeld de Kaiser Chiefs), mooiere beelden (wel niet altijd even vloeiend), realistischere geluiden en niet te vergeten een online modus die op zijn benen staat. Enkele memorabele momenten die me zeker zullen bijblijven zijn de perfecte voorzetten, geplaatste vrije trappen en de netjes afgewerkte doelpunten met een bijpassend ritueel om de goal te vieren.
Na vorig jaar had Konami veel goed te maken en de beterschap is al enigszins vast te stellen. Het heeft nog een lange weg te gaan om de kampioen van het virtueel grasveld te worden, maar al bij al heb ik toch leuke tijden beleefd met PES 2010. Ik sta jullie niet in de weg om deze game ook aan te kopen, want PES beschikt nog steeds over sterke punten zoals het schieten op doel, voorzetten, de vrij trappen, de bekende mastercompetitie en het verbeterde online gedeelte waar Konami veel werk aan heeft gehad.
