Na het aanschouwen van een redelijk lange intro, waar we terug op de hoogte worden gesteld van de feiten en weer helemaal met het verhaal mee zijn, zien we dat Kratos een handje geholpen wordt door de titanen. Deze zijn de goden ook spuugzat en zien Kratos maar al te graag een einde aan hun tirannie maken, maar het klinkt vanzelfsprekend dat dit niet zonder slag of stoot zal lukken. Zeus, tevens de vader van Kratos, stuurt al gauw zijn mede goden op pad om een stokje voor jouw plan te steken en deze gaan het gevecht met de titanen aan. Vanaf nu mag je zelf het roer overnemen en aan dit spannende mythologische avontuur beginnen.

Het eerste waar we natuurlijk niet naast kunnen kijken, is de grafische pracht die God of War III ons biedt. Naughty Dog bewees al met zijn Uncharted 2 dat de PS3 heel wat in zijn mars heeft en God of War III doet daar gewoon nog een schepje bovenop. De omgevingen zijn groter dan nooit tevoren, de polygonen op het lijf van Kratos zijn bijna met het blote oog te tellen en de gruwelijk acties spatten van je scherm. Allemaal puik werk van Santa Monica, maar hier en daar lopen we al gauw tegen een bug aan, die de ene keer storender lijkt dan de andere. Gelukkig bestaat er zoiets als een update en we zijn er ook honderd procent zeker van dat dit binnen de kortste keren allemaal verholpen zal worden. Spijtig genoeg verwacht je van een gruwelijke game toch realistisch bloed, maar helaas is dat in God of War III niet aan de orde. Om de framerate toch redelijk te houden, verdwijnt alles nogal redelijk snel en dat is natuurlijk jammer.

Keep it simple
Als we terug verder naar de game zelf gaan kijken, dan voelen we ons onmiddellijk thuis. De controls lijken ongewijzigd en dat hoeft niet altijd slecht te zijn. "Never change a winning team" klinkt het in voetbaltermen en ook hier is dat van toepassing. Santa Monica heeft er dan ook bewust voor gekozen om zo weinig mogelijk aan Kratos zijn originele moves te veranderen, zodat we er meteen in kunnen vliegen en alle monsters van de kaart vegen. Zo kan Kratos nog steeds met de driehoek- en vierkantknop zowel krachtige als minder krachten slagen uitdelen, gecombineerd met L1 omvangrijkere aanvallen uitvoeren en met de cirkelknop vijanden vastnemen om er vervolgens iets leuks mee te doen. Wanneer onze Spartaan bijvoorbeeld een skelet te grazen neemt, dan kan hij deze als stormram gebruiken en op andere vijanden inbeuken, gewoon over de rand gooien, over zijn knie in tweeën splitsen of er simpelweg losraak met zijn Blades in hakken. Heel leuk en plezierig, want doorheen de game gaat dit door de mogelijke variaties nooit echt vervelen.

Na verloop van tijd gaat het aantal gevelde monsters zich beginnen opstapelen en hiervoor word je natuurlijk ook beloond; niet met geld neen, maar met rode orbs. Deze rode orbs kan je zorgvuldig gaan gebruiken in het Power Up-menu, waar je oftewel je magische krachten kan verbeteren oftewel een van je wapens een beetje kan upgraden om zo ook nieuwe moves aan te leren. Naast deze rode orbs heb je er ook nog groene en blauwe, die respectievelijk je levensbalkje en je magiebalk terug opvullen. Hoe meer vijanden je dus afslacht, hoe sterker je zelf wordt; als dat niet mooi meegenomen is.

Zoals we uit de vorige delen al gewoon zijn, krijgt Kratos na enkele luttele speelminuutjes al te maken met een boss. Deze keer geen Hydra of een reusachtig tot leven gewekt standbeeld, maar meteen de watergod Poseidon, die in een of ander groot watermonster is getransformeerd. Geen gemakkelijke klus, want je moet niet vergeten dat Kratos zich nog steeds op de titaan Gaia, de moeder der titanen, bevindt. De moeilijkheidsgraad wordt spontaan de hoogte in geslingerd wanneer niet enkel jij, maar ook Gaia constant onder vuur wordt genomen door de vele tentakels die Poseidon rijk is. "Genoeg gezeverd" denkt Kratos echter en na het doorhebben van Poseidons strategie, beukt hij erop los en dwingt zo een quick time event af. Ook dit zal jullie niet vreemd in de oren klinken, want dit is namelijk één van de vele game-elementen die God of War groot heeft gemaakt. Zo start je het quick time event, natuurlijk nadat er een cirkel boven het hoofd van je tegenstander is verschenen, door op de cirkeltoets te drukken. Vervolgens krijg je heel wat actievolle scènes te zien, die enkel tot een goed einde kunnen worden gebracht als jij op het juiste tijdstip op de correcte knoppen drukt. Vroeger verschenen de toetsencombinaties in het midden van je scherm, maar dat werd aangepast om de actie er beter uit te doen komen. Dus nu verschijnen de knoppen op dezelfde plaatsen op je scherm als waar ze zich op je controller bevinden. Dat maakt het voor ons net iets gemakkelijker en we kunnen ons vervolgens ook meer concentreren op de actie die bezig is.

Back to where it all began
Eenmaal Kratos op een bloeddorstige (lees: inventieve) manier korte metten met Poseidon heeft gemaakt, is hij klaar om samen met Gaia naar Zeus te klimmen om ook met hem af te rekenen. De game zou al vlug uit zijn, dus is het maar normaal dat de oppergod zich niet zomaar laat doen en met één krachtige aanval stuurt hij Kratos terug de dieperik in. Ook in dit derde en laatste deel verliest de Spartaan al zijn krachten en moet hij vanaf stap één herbeginnen. Gelukkig ontmoet hij in de diepste krochten van de hel, ja hij viel heel diep, zijn oude hulpje, namelijk de godin Athena. Kratos had haar in een vorige poging om met Zeus komaf te maken spijtig genoeg ook onopzettelijk vermoord. Zelfs in haar gevorderd stadium is ze vastbesloten je te helpen, dus krijg je van haar meteen een paar nieuwe blades: the Blades of Exile, die je oude zullen vervangen. Later in de game ga je nog enkele andere wapens ter beschikking krijgen, zoals the Claws of Hades, the Nemesis Whip en the Nemean Cestus (een paar bokshandschoenen in de vorm van leeuwenkoppen). Het enige dat teleurstellend overkwam, was het verdwijnen van veel magie. Zo hebben de ontwikkelaars er nu eenmaal voor gekozen om magie aan een bepaald wapen te linken, wat dus onder andere heel wat pret uit de game haalt.

Gelukkig is het ook maar bij wat bugs, het onrealistische bloed en het wegvallen van magische krachten gebleven, want we hebben hier toch weer te maken met een topper van formaat. Het verhaal zit nog altijd snor, de actievolle beelden zijn om af te likken, de muziek is een theatraal hoogstandje en de geniale ideetjes die Santa Monica in de game verwerkt heeft, passen helemaal. Naast het gruwelijk omleggen van vijanden moet Kratos ook veel opdrachten en puzzels oplossen. Deze zorgen onder andere voor afwisseling en een langere speelduur, die misschien toch nog ietsje langer mocht. Maar eigenlijk kunnen we kort zijn: de mensen achter God of War III deden ons, in afwachting van de game, op het puntje van onze stoel zitten en we zijn dan ook blij dat onze hoge verwachtingen zijn ingevuld.