Mario Power Tennis is de tweede GameCube-klassieker die een nieuwe kans krijgt op de Wii. Dat is geen onlogische keuze, want tennisgames lenen zich nu eenmaal uitstekend voor de Wii-besturing... als ze goed uitgewerkt zijn tenminste. De besturing van deze Mario-game was in 2005 echter al prima in orde, dus Nintendo ging wel een heel grote uitdaging aan om dit nog te verbeteren. Of ze hierin ook geslaagd zijn, vertel ik je verder in deze review.
Vier jaar geleden kwam Nintendo op de proppen met de GameCube-titel Mario Power Tennis en die viel bij heel wat gamers erg in de smaak. Je kon samen met Mario en zijn inmiddels overbekende vriendjes je tennistalenten tonen en dat ging aardig soepel met de GameCube-controller. Het leek me dan ook logisch dat je de bal in deze nieuwe Wii-versie ook precies kon plaatsen waar je wou. En dat lukt... af en toe.
Onnatuurlijke slagen
Je kan in deze tennisgame al een uitgebreider arsenaal aan slagen uitvoeren met je WiiMote dan in Wii Sports enkele jaren geleden. Zo kan je, door verschillende bewegingen te maken, kiezen voor een topspin-slag, een slice, een smash, een lob en zelfs een dropshot en dat natuurlijk zowel aan de forehand- als aan de backhandzijde. Maar jammer genoeg voert jouw personage niet altijd dezelfde beweging uit die jij voor je tv-toestel doet. Vooral de lobs leveren vaak problemen op. Om deze slag uit te voeren, moet je jouw Remote recht naar boven bewegen. Ten eerste komt dat al zeer onnatuurlijk over voor de tennissers onder ons en ten tweede kan je jouw lob vergeten als je ook maar een beetje schuin gaat.
Eén van de leuke gimmick courts waarbij het veld afwisselend groter en kleiner wordt.
Met de komst van de Wii MotionPlus in het achterhoofd had Nintendo dus beter nog even gewacht om deze game uit te brengen, maar daar is het nu natuurlijk te laat voor. Toch is er ook wel iets positiefs te vertellen over de nieuwe besturing. Je kan je character over de court bewegen met behulp van de Nunchuk en dat is wel heel handig. Als je niet over een Nunchuk beschikt, kun je ook bewegen door middel van de pijltjestoetsen op je WiiMote, maar dat is verschrikkelijk onhandig en dus zeker niet aangeraden.
Aan de opzet van dit spel is helemaal niets veranderd en dat wil dus zeggen dat alles nog altijd even leuk is. Je kan meedoen aan de traditionele toernooien op verschillende ondergronden, maar ook de gimmick courts zijn natuurlijk nog van de partij. Dat zijn speciale tennispleinen met een specifiek thema. Zo heb je bijvoorbeeld de Mario Sunshine Court waarbij het plein vol ligt met modderpoelen die het bewegen wat moeilijker maken. Bij het begin van de game zijn er nog niet zoveel courts beschikbaar, maar naarmate je toernooien wint, komen er steeds meer terreinen en characters bij.
Leuke powershots
Naast de gimmick courts heeft Mario Power Tennis ook nog een andere troef waarmee het zich onderscheidt van alle andere tennisgames op de Wii: het powershot. Dit is een leuk geanimeerde slag die je pas kan gebruiken als de hiervoor bedoelde balk vol is. Je moet dus eerst enkele ballen goed raken vooraleer je ermee aan de slag kan. Ieder personage heeft twee unieke powershots: een verdedigende, om een onmogelijke bal toch nog terug te slaan, en een aanvallende, om je tegenstander kansloos te maken. Hierdoor komt er ook een beetje tactiek aan te pas in deze game, al kan je dat omzeilen door de powershots automatisch af te vuren als het balkje vol is. Maar dan schakel je volgens mij net het leuke van deze game uit.
Mario's powershot: een slag met een gigantische hamer.
Als je de toernooien even beu bent, zijn er ook enkele minigames die voor afleiding kunnen zorgen. Hierin moet je bijvoorbeeld een afbeelding inkleuren door verschillende kleuren ballen in het juiste vakje te schieten. Door het gebrek aan een nauwkeurige besturing is dit jammer genoeg niet altijd even vanzelfsprekend. Als je ook de minigames doorsparteld hebt, kan je nog terecht in de Ring Mode en de Item Mode. In de eerste is het de bedoeling om de bal door zoveel mogelijk ringen te slaan en uiteindelijk natuurlijk het punt te scoren. In de Item Mode komen de bekende Mario-blokken tevoorschijn waarmee je het jouw tegenstander wat lastiger kan maken door bijvoorbeeld bananen naar de overkant te gooien. Deze minigames en extra modes zijn een leuke toevoeging voor de game, maar als je ze alleen speelt, beginnen ze al snel te vervelen. Gelukkig kan je ze ook allemaal spelen in multiplayer mode, want daar zorgen ze nog steeds voor veel plezier met vrienden.
Wat de graphics in dit spel betreft, kan ik kort zijn: je mag de kleurrijke beelden die we van alle Mario-games gewend zijn, verwachten; niets meer en niets minder. Ook de sounds zijn behouden gebleven, al lijken sommige stemmen nu iets scheller te klinken dan enkele jaren geleden. Vooral Peach en Daisy doen soms een beetje pijn aan de oren.
Na het spelen van deze game had ik hetzelfde dubbele gevoel dat ik enkele weken geleden ook na Pikmin had: het is een leuke game als je nooit een GameCube hebt gehad, maar hij biedt weinig tot geen meerwaarde voor de gamers die het origineel al in huis hebben. De score die ik gegeven heb, geldt dan ook vooral voor die eerste categorie van spelers.
In New Play Control! Mario Power Tennis kun je jouw tennistalenten laten zien terwijl je in de huid kruipt van Mario of één van zijn vele beschikbare vrienden. Naast de traditionele courts en toernooien, kan je ook terecht op de speciale gimmick courts die deze game dat ietsje extra's geven. Als je nog meer wilt afwijken van het originele tennisspel, kan je gebruik maken van de leuke powershots die voor de nodige tactiek zorgen. Helaas zorgt de gebrekkige besturing voor een valse noot en is het dus niet de moeite om deze titel in huis te halen als je het origineel al gespeeld hebt. Heb je nooit een GameCube gehad, dan kan je jezelf met dit spel echter wel even amuseren voor maar €29,99.
